همت رفت سر وقت حسین قجه‌ای. زیر آن آتش سنگین، رو به حسین داد زد: باید هر طور شده، ولو سینه‌خیز برگردی عقب! حسین گفت: اصلا حاج‌آقا، شما بیخود اینجا آمدید. ‌اگر کسی به عقب برگردد، آن شما هستید؛ نه من!

همسر شهید «عباس کریمی» می‌گوید: همیشه عادت داشت وقتی من وارد اتاق می‌شدم، بلند می‌شد و به قامت می‌ایستاد؛ یک روز وقتی وارد شدم، روی زانویش ایستاد؛ ترسیدم و گفتم: «عباس! چیزی شده؟ پاهایت چطورند؟» خندید و گفت: «شما بد عادت شده‌اید».

پدر شهید منتظرقائم گفت: محمد همیشه در موقع غذا خوردن نرمه‌های نان و غذاهای بدتر را استفاده می‌کرد تا بهترش را دیگران و مخصوصاً من بخورم.

آرزو دارم که خانوادگی به شهادت برسیم تا وقتی که جنازه ما را به شهر فریدونکنار می‌آورند، مردم به خود آیند و صفوف جبهه را خالی نگذارند.

او تا دو سوم مسیر به همراه بیشتر افراد با شتاب کمی می‌دوید، در قسمت پایانی آرام آرام به سرعتش اضافه کرد. وقتی بچه‌ها به پایان خط رسیدند او هم در میان ده تن دونده پیشتاز قرار داشت.

دو شهید گمنام در سالروز شهادت حضرت زهرا(س) توسط دانشجویان تهرانی در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به خاک سپرده می‌شوند.

سال 37 در حوالی میدان شوش در جنوب تهران کودکی به عرصه گیتی پا نهاد و 25 سال بعد در حالی‌که فقط چند روزی از ازدواجش گذشته بود با همسر جوانش وداع کرد و عازم جبهه شد و حنظله وار در جزیره مجنون به حجله خون رفت و پیکر مطهرش بعد از 13 سال میهمان قطعه 50 گلزار شهدای بهشت زهرا(س) شد.

خبرگزاری فارس: همرزم شهید پاریاب گفت: یک روز صبح در منطقه قلاویزان دیدم حاج احمد با موتور آمد. ایشان همیشه یک اورکت آمریکایی تنش می‌کرد و جلویش را می‌بست. با همان تیپ خاص خودش نزدیکم شد. به من گفت: سید حسن بیا برویم.

خبرگزاری فارس: سردار فلکی گفت: آخرین دیدار بنده با شهید همت زمانی بود که از طرف شهید رستگار کالکی را خدمت ایشان بردم تا به او نشان دهم، او در حال شستن لباس بود و هنگامی که آب آن را می‌گرفت، کالک را نگاه کرد.